محبت به امام
دل‌بستگی و محبّت به امام از نظر روانی در اختیار ما نیست؛ ولی شرایط و مقدّماتی كه سبب
تحقّق آن امر غیر اختیاری است، تحت اراده ماست اگر ما واقعاً در حقّ امام معرفت پیدا كنیم و
ارزش راستین وی را درك كنیم، قطعاً دوستدار وی خواهیم شد و نمی‌توانیم نسبت به او كه در
سعادت ابدی ما سهیم بوده است، بی‌تفاوت باشیم.
محمّد بن فضیل می‌گوید: از امام رضا(ع) معنای آیه زیر را پرسیدم: «قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ
فَلْيَفْرَحُواْ هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ؛1بگو به فضل و رحمت خداست كه [مؤمنان] باید شاد شوند و این از
هر چه گرد مىآورند، بهتر است.»حضرت فرمود: «به دوستی پیامبر و خاندان او باید شادمان باشند
كه آن بهتر است از دنیایی كه آنها جمع كنند.»2همچنین فرمود: «كه جدّم رسول خدا فرموده است:
«هر كس دوست می‌دارد به دین من دست یازیده، پس از من بر كشتی نجات سوار بشود، باید كه
به حضرت علی(ع) اقتدا كند و با دشمنش، دشمنی نماید و با دوست او، پیوند دوستانه برقرار كند،
زیرا كه او وصيّ من و جانشینم بر امّتم در زندگانی‌ام و پس از وفاتم است و اوست امیر (امام) هر
مسلمان و امیر هر مؤمن بعد از من، گفته‌اش گفته من و امرش، امر من و نهی او، نهی من است و
پیرو او، پیرو من و یاری كننده‌اش، یاور من و خوار كننده‌اش، خوار كننده من است.»
سپس رسول خدا(ص) فرمود: «هر كس بعد از من از حضرت علی(ع) جدا شود، روز قیامت مرا
نخواهد دید، من نیز او را نخواهم دید و هركه با حضرت علی(ع) مخالفت كند، خداوند بهشت را
بر وی حرام نماید و عاقبتش را جهنّم قرار دهد [و بد جایگاهی است] و هر آنكه حضرت علی(ع)
را خوار نماید،خداوند او را نصرت نماید، روزی كه او بر خداوند عرضه شود و هركس حضرت علی(ع)
را نصرت دهد،خداوند او را نصرت نماید، روزی كه او را ملاقات كند و به هنگام سؤال و جواب،
دلیلش را به وی تلقین كند.» آنگاه آن حضرت فرمود: «امام حسن و امام حسین دو امام امّت من،
بعد از پدرشانند. دو سيّد جوانان اهل بهشت و مادرشان، بهترین زنان عالمیان، نهمینشان،
قائم(عج) از فرزندان من است.
اطاعتشان، اطاعت از من است و معصیتشان، معصيّت من است، به خداوند شكوه می‌كنم از منكران
فضیلت ایشان و تضییع كنندگان حقّ [حرمت] آنان پس از من و خداوند بس است كه ولی و یاور عترت
من و امامان امّتم باشد و از منكران حقّ ایشان انتقام كشد.»3
امام رضا(ع) از جدّ بزرگوارش، علی(ع) نقل كرده كه فرمود: «هر كه دوست دارد، خدای را ملاقات
كند در حالی كه ایمانش كامل و اسلامش نیكو باشد، محبّت حجّت صاحب الزّمان را پیشه خود
قرار دهد كه او و دیگر پیشوایان، چراغ‌های روشن در تاریكی‌های زندگی و امامان هدایت و
نشانه‌های تقوایند.هر كس آنان را دوست بدارد، ولایتشان را دارا شود، برای او از خدای تعالی
ضمانت بهشت می‌كنم.»4
بیزاری جستن از دشمنان امام
امام رضا(ع) فرموده است: «پیروان ما به امر ما گردن می‌نهند و به گفتار ما عمل می‌كنند و با
دشمنان ما مخالفت می‌ورزند و هر كه چنین نباشد، از ما نیست.»5یكی از اهالی «كرمند»،
شتربان حضرت امام رضا(ع) بود، زمانی كه آن حضرت عازم خراسان بودند و این مرد ساربان كه
از عامّه [اهل سنّت] بوده، چون می‌خواست از خراسان برگردد، به حضرت عرض می‌كند: ای
پسر رسول خدا! مرا به مقداری مختصر از خطّ مباركت مشرّف گردان تا به آن تبرّك جویم! و حضرت
این عبارت را برای او مرقوم فرمودند: «دوستدار آل محمّد باش اگر چه فاسق باشی! و دوستدار
دوستان ایشان باش، اگر چه آنها فاسق باشند.»6
همچنین امام رضا(ع) در روایتی فرموده است: «وارد شدن به دستگاه دشمنان و كمك به آنها و
كوشش در تأمین نیازهایشان معادل كفر است و توجّه (روی آوردن) عمدی به ایشان، در زمره گناهان
بزرگی است كه آتش دوزخ سزای آن است.»7
محسن کتابچی
پی‌نوشت‌ها:
با استفاده از: مهدی منتظَر یا ناموس اعظم حق در كلام امام هشتم(ع).
1. سوره یونس(10)، آیه 58.
2. اصول كافی، كتاب الحجّه، ح 55؛ تفسیر نورالثّقلین، ج2، ص 307.
3. كمال الدّین و تمام النّعمه، ج 1، ص 260.
4. بحار الانوار، ج 36، ص 296.
5. همان، ج 65، ص 167؛ جامع الاحادیث الشّیعه، ج 1، ص 310.
6. بحارالانوار، ج 15، ص 284.
7. همان، ج 75، ص 374؛ وسائل الشّیعه، ج 12، ص 138.
عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود